Historia Drużyny

Historia v.1.02.

Jou, niech przemówią fakty: Mundek, który pojawił się na łódzkiej germanistyce, powiedział, że we frisbee najważniejszy jest fun i że na treningach oprócz grania przede wszystkim pije się piwko. I to właśnie to, a nie chęć poznania nowego sportu, skłoniła mnie do tego, żeby wybrać się na pierwszy trening, zorganizowany w parku Matejki. Nie wiem, co skłoniło innych, może chęć lansu. Tak czy siak pierwszy trening odbył się wiosną 2005 roku. Kapitano Gaizka Mendieta mimo zaproszenia nie dotarła na niego, choć ponoć była w parku. Jej wersja jest taka, że nas nie widziała, a ja myślę, że z oddali przyglądała się z podziwem, jakie cuda z dyskiem wyprawiał już wtedy znakomity, najwybitniejszy w historii klubu gracz Mike Forsa, a.k.a. Bóg. Oprócz zachwytu Mike’m ogarnął ją również ten sportowy, jest zatem nasz kapitan od drugiego treningu zawsze, o ile jej nie ma. We wrześniu roku 2005 Mundkowi rodzi się syn. Radości nie ma końca, a pijąc zdrowie małego Oskara wpadam bez sensu na pomysł nazwy drużyny. I tak zostaje, mimo wielu sprzeciwów. Z perspektywy czasu myślę, że pretensjonalność nazwy naszej drużyny jest oryginalna. Świat toczy się dalej, treningi to tu, to tam, raz na jakiś czas. Najczęściej skład na nich to Mundek, Mike Forsa, talerz, czyli razem trzy. Trudno znaleźć i zmotywować kogoś do gry. W międzyczasie Mike F. pokazał talerz również Szymonowi. Szymon rzucił parę razy, ale kiedy dowiedział się, że alitimejt to sport bezkontaktowy, zmienił temat. Pierwszy turniej w Trzemesznie w marcu 2006, Mundek jedzie tam z Sylwańską i Jean Michelle Jarre’m, w sumie 4 osoby. Mike Forsa jest akurat w Anglii u Mendiety, która wyemigrowała na stypendium, nie zaliczają zatem tego wiekopomnego wydarzenia. Następny turniej Zdobywców to Wrocek 2006, skład kruszy się na chwilę przed wyjazdem, kontuzje eliminują Mundka i Mike’a F., Wrocław odwiedza w końcu Ivana, żona Mundka, Borówka i student z wymiany. Potem Mike Forsa wyjeżdża po hajs do Anglii i po wiedzę do Niemiec, nie ma go (czyli mnie) ponad pół roku. W tym okresie łódzkie frisbee pokrywa się kurzem. Powrót na wiosnę, jej świeży podmuch zmiata kurz z dysku i pcha Zdobywców do Łęknicy na Spring Lube 2007, gdzie gramy jak natchnieni, biegnąc już po 3 min w pierwszym meczu z Sosnowcem 3 do 0. Po tych 3 minutach Mundek kończy sportową część imprezy skręcając kostkę, Oskary kończą mecz z dorobkiem 4 punktów, SOL łapie ich bodajże 10 i to nasz najlepszy mecz na tym turnieju. Fatum nie chce cały czas opuścić naszej ekipy, na każdy kolejny turniej aż do Warszawy 2008 nie jesteśmy w stanie pojechać tym samym składem pod rząd, ciągle jest nas za mało. Apogeum to Józbee 2007, gdzie gramy w trójkę Ja, Ola i Gosia. Wcześniej zaliczamy jeszcze Sosnowiec 2007 i Poznań 2007, gdzie wygrywamy pierwszy mecz w historii z Metropolią Silesią. W wakacje tego roku dołącza Mariusz, który znajduje nowych graczy w Dom Banku.
Od nie bardzo pamiętnego wieczoru nomenklatury przez ekipę przewinął się tabun ludzi, pierwsi, powracający, zasłużeni zawodnicy godni wymienienia to: (kolejność prawie przypadkowa): Szpader, Sylwia, Jarre, Mariusz, Marta, Gosia, Borówa, Kuba, Sitar.
Nowy rok 2008 zmienia Szymona. Ogląda film dokumentalny „kung-fu panda” i postanawia zostać mnichem szaolin. Ponieważ mnisi charakteryzują się spokojem i opanowaniem, Szymon też tym się charakteryzuje, nie ma potrzeby bicia przeciwnika, jest zatem gotów zacząć grać w ultimate. Pierwszy turniej Spirit on Ice 2008 dla niego, Krisa, doom bank elite: Mirka z Anetą to przełom, ludzie zaczynają się wreszcie wkręcać na dłużej niż pięć minut.
Reaktywacja Marty i Kuby, dołącza Harasim. Po 28 latach letargu przebudził się drugi z braci Toshibana Matys i dołączył wiosną do dream temu. Wojtek wrócił zza oceanu, gdyż USA nie jest jeszcze gotowa na jego magię, postanowił czarować swoim stylem u nas. Krzysztof stwierdził, że zamiast rzucać piłką można też talerzem i na nowo zasilił szeregi Os. Poznań 2008 konsolidacja, Koło 2008 infiltracja, Józbee rewelacja: 4 miejsce i chęć przenoszenia gór. Zobaczymy, co pokaże 2009 rok. Up!

Maciek


Historia v1.01.

Najpierw pojawił się Mundek a.k.a Rajmund Sheck (chyba) i wkręcił Maćka. Zaczęli trenować w pocie czoła ale nie przynosiło to spodziewanych efektów, ponieważ grali tylko we dwójkę i rzucając plastikowym talerzem wyglądali na kretynów (Maćkowi jeszcze tak zostało). Ta niekorzystna sytuacja spowodowała, że postanowili wkręcić nowych graczy.
Pierwsze podrygi były katastrofą i samymi nieporozumieniami, wiec przemilczmy tych ludzi, hehe. Pewnego razu kiedy Maciek uskuteczniał w Parku Matejki swój nowy styl Mike'a Forsy spodobała mu się pewna nieśmiała dziewczyna siedząca na ławce i czytająca niemiecką literaturę. Maciek nie myśląc wiele postanowił użyć swojego czaru i przewracając się o własne sznurówki doczłapał się do ławety i zagaił do niewiasty "siema mała, Mike jestem, może chcesz poczochać". Dziewczyna spojrzała na niego z politowaniem i powiedziała "jestem Ola i nie jestem zainteresowana" ale gdy zauważyła, iż nieudolnego jegomościa nie można spławić w końcu się zgodziła. Oczywiście Maciek nie był w stanie nauczyć jej niczego, bo sam nic nie potrafił. Jednak pomimo przeciwności losu zaczęli trenować regularnie i tak powstał fundament pod drużynę Zdobywcy Oskarów.
Po jakimś czasie w ekipie pojawił się Szpader, którego karierę zakończyła kontuzja kręgosłupa i teraz gra we frisbee niestety tylko na kompie (jesteśmy z tobą ziom).
Z czasem drużyna powiększyła się o new players w osobach Jarka, Sylwii, Gosi oraz Michała Sitarka, którzy raz na jakiś czas pojawiają się na treningach i trenują w pocie czoła.
Po kilku miesiącach posuchy do drużyny dołączył się ze swoim bankowym składem Mirosław znany jako All Discs Mine. Na początku przychodził ze swoimi kompanami z Dom Banku czyly Anetą, Stolarem, Bielem, Cegiełką a także Anią Zglińską. Z czasem kilka osób wykruszyło się z tego grona i został Miro i Aneta jako wierni reprezentanci Dom Banku i drużyny.
Następnie do drużyny zawitał Mariusz znaleziony przez Mirosława na Golden Line (pewności nie mam) oraz pojawił się człowiek znikąd czyli Krzysztof. Prezentował się na tamten czasookres, hehe, niczym superman o piorunującym forehand'zie i nienagannym stylu. Laseczki rzucały w niego majtkami, gdy tylko zdejmował koszulkę i pokazywał swoje męstwo, hehe.
W styczniu 2008 roku coś zaczęło się zmieniać bo na treningi raz po raz przychodzili nowi gracze. Pojawił się Kojiro (czyli ja, hehe), Harasim i Mateusz. Drużyna zaczęła się krystalizować i regularnie trenować. Zaczęliśmy jeździć na pierwsze turnieje i uczyć się na całego bez ściemniania. W kwietniu dołączył Michau i wprowadził powiew świeżości ze swoją super ambitną i solidną grą. Po prawie 8 miesiącach czochania staje się powoli ikoną Oskarów i dobrego stylu, a w meczu gwiazd w Sosnowcu zagrał The Greatest i wyczesał lay-out (szacun ziom).
Kolejnymi Oskarami stali się Kuba i Marta, którzy na samym początku trochę grywali, ale kiedy Kuba wyjechał po naukę do Niemiec słuch o nim i o Marcie zaginął, hehe. Dziś są regularnymi frisbersami i kochają ultimate nad życie. Marta grywa nawet z gipsem.
Po dość długim oczekiwaniu na dobrą i skuteczną grę oraz 8 turniejach i setkach treningów odnieśliśmy nasz pierwszy sukces, czyli 4. miejsce na warszawskim turnieju Józbee. Na turniej ten pojechał z nami Piotrek, który wkręcił się i rozpoczął swoja karierę, którą mam nadzieję będzie kontynuował, bo ma papiery na dobrego gracza.
Wszyscy gracze reprezentujący łódzką drużynę to świry i niezłe wykręty, ale jednoczy i spaja ich miłość do frisbee i frisbee ultimate. Nic się dla nas nie liczy, tylko wspólna zajawka i maksymalna wkrętka.

Szymon